Τενοντίτιδα
Ο όρος τενοντίτιδα, που σημαίνει φλεγμονή του τένοντα, τείνει τα τελευταία χρόνια στη διεθνή βιβλιογραφία να αντικατασταθεί από τον όρο τενοντοπάθεια, ο οποίος ίσως αποδίδει καλύτερα όχι μόνο την ύπαρξη φλεγμονής αλλά και την εξ αρχής αλλοίωση της σύστασης του τένοντα (εκφύλιση).
Αντιμετώπιση της Τενοντίτιδας με:
- Καθορισμό και υλοποίηση εξατομικευμένων θεραπευτικών πρωτοκόλλων
- Ορθή διαχείριση του χρόνου θεραπείας, με σκοπό την ταχύτερη αποκατάσταση
- Συνεχή εκπαίδευση του ασθενούς για τις μεθόδους πρόληψης
Η τενοντοπάθεια ή τενοντίτιδα αποτελεί την πιο κοινή διαταραχή του τένοντα, που χαρακτηρίζεται κλινικά από τον πόνο, τη δυσλειτουργία και ιστοπαθολογικά από τον εκφυλισμό του τένοντα.
Είναι κοινή στον αθλητισμό και η επικράτηση της είναι συνεχώς αυξανόμενη. Σχετίζεται με την υπέρχρηση μέσα και γύρω από τον τένοντα. Η εμφάνιση της επηρεάζει αθλητές και μη, ενώ εμφανίζεται πιο συχνά σε άνδρες απ ό,τι σε γυναίκες.
Μερικές από τις πιο κοινές μορφές τενοντίτιδας είναι οι εξής:
- Έσω επικονδυλίτιδα (συνήθως εμφανίζεται στους αγκώνες),
- Τενοντίτιδα στροφικού πετάλου – υπερακανθίου (συνήθως εμφανίζεται στον ώμο),
- Ιγνυακή τενοντίτιδα,
- Τενοντίτιδα του αχίλλειου
- Τενοντοελυτρίτιδα DeQuervain.
Επιδημιολογία
Οι τενοντίτιδες εμφανίζονται και στα δύο φύλα, ανεξαρτήτως ηλικίας.
Συμπτώματα
Η τενοντίτιδα προκαλεί πόνο πάνω στον τένοντα που έχει την φλεγμονή. Ο πόνος αυτός συνήθως επιδεινώνεται με τις επαναλαμβανόμενες κινήσεις, αλλά μπορεί επίσης να συνεχίζεται ακόμα και σε περιόδους ανάπαυσης. Μπορεί επίσης να παρατηρήσετε ένα ελαφρύ πρήξιμο (διόγκωση) του τένοντα.
Αιτίες
Η πιο κοινή αιτία της τενοντίτιδας είναι υπερβολική και επαναλαμβανόμενη κίνηση/τριβή του τένοντα από ψυχαγωγικές, αθλητικές ή επαγγελματικές δραστηριότητες.
Παράγοντες κινδύνου
Οι παράγοντες κινδύνου για την τενοντίτιδα περιλαμβάνουν:
- επαναλαμβανόμενη κίνηση
- τραύμα
- θερμικό τραυματισμό στον τένοντα
- χρήση ορισμένων αντιβιοτικών
- κάπνισμα
Τενοντίτιδα μπορεί επίσης να εμφανιστεί σε άτομα με παθήσεις, όπως:
- η ρευματοειδής αρθρίτιδα
- η παχυσαρκία
- ο διαβήτης
Το βασικότερο σημείο για την Osteoanaplasis έγκειται στον εντοπισμό και εξατομικευμένη αντιμετώπιση της γενεσιουργού αιτίας που οδήγησε στην εμφάνιση του οποιουδήποτε προβλήματος, με ανάλογες στοχευμένες θεραπείες.
Αρχικά, λοιπόν, λαμβάνεται από τον ασθενή ένα ενδελεχές Ατομικό Ιστορικό και διενεργείται κλινική αξιολόγηση. Βάσει των διαγνωστικών ευρημάτων, διαμορφώνεται ένα εξατομικευμένο θεραπευτικό πρωτόκολλο, προσαρμοσμένο στις ανάγκες του κάθε ασθενούς.
Στόχος ακόμη είναι η πρόληψη και η εκπαίδευση του ασθενούς που περιλαμβάνει:
- Κατασκευή ορθωτικών πελμάτων (πελματογράφημα)
- Διατήρηση και αύξηση της μυϊκής ισχύος
- Βελτίωση της ελαστικότητας των συνδέσμων
- Εκπαίδευση ασκής εων διατάσεων
- Εκπαίδευση ασκήσεων εύρους κίνησης, που μπορούν να βοηθήσουν στη βελτίωση της ευελιξίας και στη μείωση της ακαμψίας
- Εκπαίδευση της στάσης και της τεχνικής, ιδιαίτερα σε ανθρώπους που, λόγω της επαγγελματικής δραστηριότητας, επιβαρύνονται
Θεραπευτική Αποκατάσταση
Η αποκατάσταση της τενοντίτιδας περιλαμβάνει:
- Μείωση πόνου
- Μυϊκή ενεργοποίηση - Μυϊκή ενδυνάμωση
- Διατήρηση του εύρους κινήσεων στον τένοντα και μείωση των δυσκαμψιών
- Ασκήσεις φόρτισης και χαλάρωσης των τραυματισμένων μυών
Η φυσικοθεραπεία εφαρμόζεται στην Osteoanaplasis από εξειδικευμένο φυσικοθεραπευτή, βάσει πρόσφατων θεραπευτικών πρωτοκόλλων και με πλήρη εξατομίκευση, με σκοπό τη μέγιστη ασφάλεια και την επίτευξη του μέγιστου θεραπευτικού αποτελέσματος στον ελάχιστο χρόνο.
Λαμβάνοντας υπόψη την ιδιαιτερότητα του κάθε ασθενή, την εξατομικευμένη φυσικοθεραπευτική προσέγγιση και την αποκατάσταση, οι ασθενείς οδηγούνται στο «ευ ζην» βελτιώνοντας την καθημερινότητα τους.
